کلارا دریسکول کیست؟

کلارا دریسکول کیست؟ اگر با تکنیک تیفانی گلس آشنایی داشته باشید، و آقای لوئیس کامفورت تیفانی که مبدع تکنیک تیفانی محسوب می شود را بشناسید، سرگذشت خانم کلارا دریسکول برای تان جالب خواهد بود. کلارا دریسکول (Clara Driscoll) در 15 دسامبر 1861 در اوهایو به دنیا آمد و در 6 نوامبر 1944 از دنیا رفت.

حتما می دانید که لوئیس تیفانی کسی بود که با استفاده از تکنیک استین گلاس (استیندگلس)، تکنیک تیفانی را ابداع کرد.

 

 

کلارا دریسکول رئیس بخش زنان استودیو تیفانی (معروف به دختران تیفانی) در شهر نیویورک بود.  این زنان با استفاده از الگوهای ایجاد شده از طرح ها، شیشه را برای استفاده در آباژورهای تیفانی انتخاب می کردند و برش می دادند.  کلارا دریسکول بیش از سی آباژور تیفانی تولید شده توسط استودیو تیفانی را طراحی کرد که از جمله آنها می توان به آباژورهای  Wisteria، Dragonfly، Peony  و از همه مهم تر Daffodil  اشاره کرد.

 

 

 

 

 

 

 

 

10 آباژور معروف تیفانی در دنیا

زندگینامه کلارا دریسکول

کلارا دریسکول در 15 دسامبر 1861 با نام کامل کلارا پیرس ولکات به دنیا آمد. او دختر بزرگ خانواده بود. او پدرش را در سن 12 سالگی از دست داد. کلارا به همراه سه خواهر کوچکترش که به اندازه او باهوش و با انگیزه بودند، ادامه تحصیل دادند. کلارا استعداد بالایی در هنر از خود نشان داد و پس از حضور در مدرسه طراحی در اوهایو و کار برای یک سازنده مبلمان محلی، به نیویورک نقل مکان کرد و در مدرسه هنر موزه متروپولیتن مشغول به تحصیل شد.

استعداد هنری دریسکول رفته رفته آشکارتر شد تا جایی که توسط لوئیس کامفورت تیفانی برای کار در شرکت شیشه تیفانی (که بعدها به عنوان استودیو تیفانی شناخته شد) در سال 1888 استخدام شد. او در ابتدا برش شیشه برای پنجره ها راانجام می داد. کلارا دریسکول یک سال بعد ازدواج کرد. در استودیوی تیفانی، زنان متاهل اجازه کار نداشتند، بنابراین او به دلیل ازدواجش در سال 1889 مجبور به ترک استودیو تیفانی شد و وظایف یک زن خانه دار ویکتوریایی را به عهده گرفت.

پس از مرگ نا به هنگام همسرش، دریسکول به تیفانی بازگشت و یک موقعیت مدیریتی را به عنوان مدیر بخش شش نفره شیشه بری زنان به عهده گرفت. دریسکول هم به دلیل مدیریت مناسب و استعدادش و هم به دلیل رونق شیشه‌های رنگی در آن زمان، دیری نپایید که مدیریت بخشی متشکل از 35 زن جوان را در تیفانی بر عهده گرفت. این بخش خود را «دختران تیفانی» می‌نامیدند.

 

 

 نامه ها و آثار

در سال 2006 از طریق تلاش های مشترک مارتین آیدلبرگ (Martin Eidelberg) که استاد بازنشسته تاریخ هنر در دانشگاه راتگرز است، نینا گری (Nina Gray) که یک محقق مستقل و متصدی سابق انجمن تاریخی نیویورک است و مارگارت کی هوفر (Margaret K. Hofer ) که متخصص هنرهای تزئینی در نیویورک است، مشارکت کلارا دریسکول و دیگر هنرمندان استودیوی تیفانی در طراحی آباژورهای تیفانی به ارائه شد.

این در حالی است که کتاب “گنجینه میزهای تیفانی” که در سال 2002 توسط جورج آ. کمنی و دونالد میلر منتشر شد از کلارا دریسکول به عنوان طراح بسیاری از آباژورهای استودیوی تیفانی نام برده بود. در این کتاب همچنین از دریسکول به عنوان یکی از پردرآمدترین زنان زمان خود با درآمد 10000 دلار در سال نام برده شده است.

 

 

 

گری هنگام تحقیق برای کتابی در مورد تیفانی در انجمن تاریخی کوئینز، نامه‌های ارزشمند تاریخی که دریسکول به مادر و خواهرانش در زمانی که در تیفانی مشغول به کار بود، نوشت.

 

نامه‌های دریسکول که برای مادر و خواهرانش در اوهایو نوشته شده است، گزارشی نادر به صورت اول شخص از فعالیت‌های او در استودیو تیفانی ارائه می‌ دهد. از نامه ها چنین بر می آید که او تحت هدایت لوییس کامفورت تیفانی که با او سلایق و علایق هنری مشترکی داشته است. اگرچه لوییس تیفانی نابغه هنری و موسس استودیو تیفانی بود اما واضح است که کلارا و سایر زنانی که به‌طور ناشناس در پشت صحنه کار می‌کردند، کمک‌های قابل توجهی به او در خلق آثار استودیو کرده اند.

 

کلارا درسکول و استودیو تیفانی

کلارا در حدود سال 1898 تست هایی در خصوص آباژورهای تیفانی را آغاز کرد و احتمالاً می توان او را طراح شیدهای تیفانی عنوان کرد. نقش اساسی دختران تیفانی در ایجاد کلاهک آباژورها، عبارت بود از انتخاب شیشه از بین تعداد بالای انواع شیشه ها، برش قطعات شیشه با توجه به الگوها و پیچیدن آن‌ها با فویل مسی (کاپرفویل).

بخش مردان استودیوی تیفانی بقیه مراحل ساخت آباژور تیفانی را انجام می داد که عبارت بود از: مونتاژ آباژورها، لحیم کردن قطعات شیشه برش خورده و پیچیده شده در کاپرفویل روی قالب های چوبی.

 

شیشه های مورد استفاده در آباژورهای تیفانی شیشه هایی بسیار خاص و منحصر به فرد بودند که توسط استودیو تیفانی تولید می شدند. برای آشنایی با این شیشه ها می توانید انواع شیشه های مورد استفاده در تکنیک تیفانی را مطالعه کنید.

دختران تیفانی در دوران مدیریت دریسکول، چالش های زیادی را تحمل کردند.  اگرچه او و سایر زنان در استودیو تیفانی نسبت به همتایان خود که در کارخانه‌ها یا سایر مکان های دیگر کار می کردند، وضعیت بهتری داشتند، اما به سهم خود دچار مشکلاتی بودند. دریسکول از این موضوع که دختران بعد از ازدواج حق کار خود در استودیو را از دست می دادند، ناراحت بود. از این جهت که او کارگران با استعداد خود را یکی پس از دیگری از دست می داد.

همچنین رقابت بین دپارتمان‌ مردانه و زنانه در استودیو تیفانی شدید بود، زیرا مردانی که پنجره‌ها، موزاییک‌سازی‌ها و کلاهک های تیفانی را می ساختند، عضو اتحادیه بودند و از حمایت اتحادیه برخوردار بودند اما زنان نه (به این دلیل که اتحادیه شیشه گرها و شیشه‌برها زنان را نمی‌پذیرفت). با این همه  لوئیس تیفانی برای کارمندان زن خود ارزش زیادی قائل بود و حقوق آنها را به اندازه مردان پرداخت می کرد

در سال 1903، مردان استودیو تهدید به اعتصاب کردند تا حق کار زنان را در ساخت پنجره ها سلب کنند. لوییس تیفانی اما به حمایت خود از زنان شاغل در استودیوی خود ادامه داد و در پایان با اتحادیه به توافق رسید که به زنان اجازه می ‌داد کار خود را روی پنجره‌ها، کلاهک ها و موزاییک‌ها ادامه دهند. با این حال تعداد زنان در بخشی که دریسکول مدیریت می کرد به 27 نفر محدود شد.

کلارا دریسکول بیش از 20 سال در استودیو تیفانی کار کرد و آباژور‌ها و اشیای هنری زیادی طراحی کرد. او تا زمان ازدواجش با ادوارد ای. بوث در سال 1909 در استودیو تیفانی ماند.